Haar onderzoek begint met allerlei materiaaltesten: onderdompelen, verwarmen, smelten, uitrekken, breken en bevriezen. Op deze manier transformeert ze de eigenschappen en natuurlijke neigingen van het materiaal om een bepaalde vorm aan te nemen. Haar doel is het materiaal op zo een manier te controleren dat het zijn vrijheid van beweging houdt, om zo altijd tot een uniek eindresultaat te komen.

Aera Fabrica

De start van het fellowship werd ingeluid met een periode van een maand (maart 2015) waarin Roos Meerman in een tijdelijk open lab haar onderzoek Aera Fabrica voortzette. Tijdens haar onderzoek is zij ook in gesprek geweest met een breed netwerk van ontwerpers, materiaal- en techniekexperts, onderzoekers en industrie. Het onderzoeksproces werd on- en offline gedeeld.  Tijdens deze maand heeft Roos gebruik gemaakt van printers die beschikbaar gesteld werden door Ultimaker. 

Met haar project Aera Fabrica onderzocht Roos Meerman, vanuit een fascinatie voor de machine, onbekende kwaliteiten van de 3-d printer. Ze ging op zoek naar de tactiele en organische kwaliteiten van de afstandelijke 3-d print techniek, waarbij controleren een hoofdrol speelt en waarbij je de uitkomst altijd herkent aan haar computer esthetiek.

Binnen Aera Fabrica heeft Roos Meerman een techniek ontwikkeld die een combinatie is  van blow-moulding, glasblazen en 3D printen. De eindfase van het 3D-printen vormt in dit geval het begin van een nieuw product, waarbij:

• de 3D print techniek op een efficiëntere manier kan worden gebruikt, omdat grotere objecten met een dunnere wand te blazen zijn, die niet kunnen worden geprint.
• er een nieuwe esthetiek is ontstaan binnen plastic, waarbij een grote mate van transparantie kan worden bereikt en het plastic een glasachtig karakter krijgt.
• er geen mal nodig is om een vorm op te blazen, omdat de vorm van te voren geprogrammeerd kan worden in de 3D tekening. Door middel van wanddikteverschillen en schotjes, kun je de vorm sturen.

Open lab

Roos Meerman: 'Ik zie Het Nieuwe Instituut als een open instituut, waar kennis en vaardigheden samen komen. Voor een maand verplaatste ik mijn Aera Fabrica laboratorium naar deze interessante plek. Door het lab open te stellen voor bezoekers uit verschillende werkvelden, zowel uit de design als de architectuur wereld, mensen zowel geïnteresseerd in concept als in materiaal en techniek, werd het onderzoek vanuit verschillende invalshoeken geïnterpreteerd. Ik nodigde op deze plek ontwerpers uit zoals Jesse Howard en Karin Vlug. Maar ook materiaal- en techniek experts, zoals Ed van Hinte en Niels Flach. Deze periode heb ik gebruikt als een start van mijn onderzoek naar het ontwikkelen van de techniek. Dit deed ik door  onderzoek naar de controleerbaarheid van het opblazen, het materiaal, het controleren van vorm, de software die ik wil gaan ontwikkelen en het opschalen van de techniek."  

Gastonderzoekers

Jesse Howard is een van de ontwerpers die een aantal dagen kwam onderzoeken, hij is een productontwerper die nadenkt over wat 3D printing kan betekenen voor makers, gebruikers en ontwerpers. Daarnaast kwamen Laura Duncker, alumni MA Industrial Design Eindhoven en Karin Vlug, Alumni Fashion ArtEZ van het mode project ‘Kiem’ langs. Zij onderzoeken of het mogelijk is om kleding te maken zonder patronen, dus zonder te stikken. In het Aera Fabrica lab onderzochten zij hoe ze met de techniek een geschikte mal konden maken die meerdere keren op te blazen is, in steeds een andere maat. Daarnaast werkte Roos samen met DUS Architecten om de techniek op te schalen en om te bekijken of het mogelijk is lichtgewicht bouwmaterialen te maken of zelfs een opblaasbaar huisje.

Fluids Lab

Omdat Roos Meerman haar werk als een schakel tussen wetenschap en technologie ziet, toetste zij haar bevindingen door te spreken met wetenschappers en technici. Zo kwam zij in contact met het Fluids Lab in Enschede: ‘Na een rondleiding in het laboratorium presenteerde ik mijn experimenten aan de PhD studenten op de afdeling. Omdat ik op dit moment ook bezig was met het laten stollen of bevriezen van materiaal in een bepaalde vorm, had ik veel vragen over eigenschappen van een materiaal. Ik liet hen de film ‘Momentum, temporary jewels’ zien, een film die ik maakte over de schoonheid van het vloeien van verschillende vloeistoffen.

'Ik vroeg hen naar de natuurkunde achter verschillende processen en hoe het kwam dat er bepaalde patronen ontstonden in mijn proeven. Wat ik niet verwachtte, was dat zij mij de wedervraag stelden en zelf ook heel verrast waren: “Hoe heb je dit voor elkaar gekregen?" Ik ben gaan experimenteren met tin en ontdekte dat wanneer je heet tin op een bepaald moment in ijskoud water gooit, er een explosie ontstaat waardoor de uitkomst een hele fijne boomstructuur wordt. Hier verbaasde de afdeling zich enorm over en ze is een onderzoek gestart om te onderzoeken hoe deze explosie ontstaat. Het contact met het Fluids Lab illustreert voor mij mijn rol en kracht als ontwerper.’